Bliskie spotkanie

Ale było fajnie! Że też wszystko co miłe tak szybko się kończy :/

Tycia zadziwia! Nie tylko innych ale też wciąż i nas rodziców.
Akomodację do różnych miejsc ma to dziecko tak rozwiniętą, że to aż niesamowite!
Cieszy się i czeka na każdy wyjazd.
Gdy już gdzieś przybywa wsiąka całą sobą w to miejsce.
Wszystko ją cieszy i bardzo łatwo Ją zadowolić.
Jest całkowicie bezproblemowa.
A swoją „kontaktowością”, uśmiechem i MOWĄ, zjednuje sobie od razu wszystkich.
Miłe jest widzieć Ją na tych wszystkich wyjazdach taką…taką uśmiechniętą i pochłoniętą tym co dookoła.

U Wujków było cudnie, jak zawsze zresztą!
Tyćka na samo hasło „wyjazd” załała się wielkimi jak grochy łzami.
Bawiliśmy się świetnie i choć do takiej dobrej zabawy wystarczy samo odpowiednie towarzystwo, to cała otoczka też nam sprzyjała i urozmaicała nasz pobyt.
Była całkiem fajna pogoda, był grill, był obiad w restauracji, był uroczy wypad nad jezioro, była gra w piłkę nożną, spalanie kalorii na trampolinie, wygłupy, żarty tylko dla nas zrozumiałe, rozmowy do północy i duuużo uśmiechu (my z ciotką to zażyłyśmy jak zwykle takiego do łez 🙂 )
Intensywnie i radośnie!
Gdyby nie ta odległość (którą przeklina Mama od zawsze, tak z Ciocią Iloną, jak z Ciocią Kinią uh) to powtarzalibyśmy pewnie takie spotkania tak często jakby się dało i bez końca…
Dziękujemy Wujki za wszystko!